Door Ken Adachi <Editor> (Dutch translation~Vertaald door Peter Breda)
http://educate-yourself.org/cn/martinbormannphotostocompare02jul07Dutch.shtml
2 juli, 2007

The Revelations of Otto Skorzeny, Part 1: Martin Bormann, Reichsleiter in Exile & American Retiree (July 6, 2007)

Vertaalde versies:

In 1998 kreeg de 29-jarige Eric Bermen uit Florida verkering met een meisje uit de buurt. De vader van deze 1 meter 90 lange jonge dame had de grootste handen die Eric ooit had geschud. Gedurende de periode die volgde openbaarde "Big Ed," zoals hij bekend stond, Eric dat zijn werkelijke naam Otto Skorzeny was de legendarische SS (Schutzstaffel) commando uit de 2e wereldoorlog, persoonlijke bodyguard van Adolf Hitler, en vervolgens levenslang CIA-medewerker. Maar, dat was slechts het begin…

In de maanden voorafgaande aan Skorzenys’ dood in december 1999, openbaarde Skorzeny aan Bermen de meest ongelooflijke explosieve informatie ooit geopenbaard over de verblijfplaatsen en activiteiten van belangrijke en beruchte personen van het Derde Rijk, personen die door historici ofwel doodverklaard waren of op niet te traceren locaties overzee woonden.

In Skorzeny’s levenslange cirkel van intimi uit het Derde Rijk – waarvan velen in de Verenigde Staten leefden – bevonden zich eveneens Martin Bormann, Josef Mengele, Alois Brunner, Walter Rauff, en Reinhard Gehlen. De meest verrassende openbaring echter betrof twee binnenlandse (dus “Amerikaanse”) Nazi-medewerkers welke beiden zéér bekend waren bij het Amerikaanse volk, namenlijk: Prescott Sheldon Bush en zijn “zoon” George Herbert Walker Bush, de 41e President van de VS!

Om zijn verhaal te onderbouwen, gaf Skorzeny Eric een schoenendoos met meer dan honderd foto’s die over een periode van 60 jaar waren genomen en verzameld. De foto’s waren genomen op trouwerijen, jubilea, vakanties en familiereünies  tussen 1930 en 1990, maar wat deze foto’s nu zo buitengewoon interessant maakte waren de individuen die op de foto’s stonden De foto’s uit de schoenendoos laten Otto Skorzeny zien die poseert samen met vorenvermelde persoonlijkheden uit het Derde Rijk, onder meer met voormalig president Prescott Bush, zijn echtgenote, Dorothy Walker Bush, en hun zoon, George Herbert Walker Bush. Zeggen dat Bermen op het juiste moment op de juiste plaats was en overhandigd kreeg wat mogelijk zou kunnen leiden tot het belangrijkste verhaal ooit overgeleverd, zou het understatement van de eeuw zijn…

Na Skorzeny’s dood, op 31 december, 1999, verzamelde Bermen aanvullende informatie over Skorzeny’s Nazi-cohorten en stelde het hele verhaal samen – gebruik makende van zo’n 60 à 70 foto’s uit de schoenendoos van Skorzeny – tot een ongepubliceerd manuscript mét copyright.

Skorzeny vertelde dat zijn motief voor het openbaren van deze informatie was het bewerkstelligen van wraak jegens George Bush en diens voormalige Nazi-cohorten, voor het Skorzeny keer op keer onthouden en afhandig maken van grote sommen geld. Skorzeny wist blijkbaar dat hij spoedig zou overlijden en voorvoelde dat Eric Bermen – die Jood is – het verhaal zeker naar buiten zou brengen (alhoewel het moeilijk is om zeker te weten dat het klopt dat wraak de ware en enige motivatie voor de openbaringen was.) Want ondanks dat dit typerend lijkt voor menselijk gedrag, zou je verwachten dat Skorzeny bezorgd zou zijn om zijn vrouw en kinderen na zijn heengaan. Mogelijk is “de engel der wrake” geveinsd om een veel diepgaander plot te verdoezelen. De enorme macht in aanmerking genomen die Martin Bormann en de Bormann Organisatie had samen met vele van de grootste corporaties wereldwijd (meer dan 750), zou heet kunnen zijn dat Bormann en de andere Nazi’s op leeftijd het verhaal naar buiten gebracht wílden hebben, als testament van hun Triomf der Overtuiging en Wilskracht. De reeds overleden Paul Manning opperde ooit  - in zijn boek Martin Bormann, Nazi in Exile – de suggestie inzake een dergelijk erkenningscenario als nalatenschap, maar dat is slechts speculeren van mijn kant. Wraak zóu Skorzeny’s enige en primaire drijfveer kunnen zijn geweest.

Skorzeny’s gepubliceerde boeken over zijn ontdekkingen inzake de in verschillende versies, beginnend in 1950

Enkele van de meest opzienbarende en explosieve openbaringen van Skorzeny betreffen:

1. De ware identiteit en door de Nazi’s geplande ondergrondse missie van George Herbert Walker Bush, de 41e President van de Verenigde Staten; vermoedelijk Amerika binnengesmokkeld (met Skorzeny als bodyguard) en in het verborgene geadopteerd door Handelen-met-de-Vijand-veroordeelde Prescott Bush. Skorzeny stelt dat GHW Bushs’ echte geboortenaam George H. Scherff, Jr. was, zoon van George Scherff, Sr., de in Duitsland geboren assistent van uitvinder Nikola Tesla. De jonge George schijnt volgens de overlevering zijn eerste jaren in Amerika doorgebracht te hebben met snuffelen in Teslas’ laboratorium, daarmee zijn vader (Geroge Scherff Sr.) in de 30-erjaren te hebben geholpen met het stelen, afkijken en aan Duitsland rapporteren van alles wat zij maar konden vinden in, bij en over het werk van Tesla. Tesla merkte een en-passant op – tegen een artisaans stel genaamd Rey, die recentelijk naar de VS waren geëmigreerd – dat er een “stout klein aapje” bij hem op het laboratorium werkte dat voortdurend op jacht was naar informatie over hem. Derhalve noemde hij George: “nieuwsgierige George”. Dit karakter vormde later de basis van de gelijknamige kinderboekenserie;

2. Skorzeny's rol (samen met Reinhard Gehlen) in de moord op Nikola Tesla (verstikking) op 6 januari, 1943 nadat ze Tesla een dag eerder hadden verleid tot het in detail openbaren van zijn belangrijkste vondsten en uitvindingen. Dit stuurden zij, tezamen met Teslas’ meest waardevolle uitvindingen naar Hitler;

3. de nepzelfmoord van Hitler in de Berlijnse bunker in april 1945 (bevestigd tijdens de CIA-ondervragingen in 1948 van GestapoChef Heinrich Mueller, het Nordon-rapport, en het Russische 1946 Onderzoekscommittée –verslag aan Stalin);

4. Skorzeny's pivotale rol in het consolideren van alle waardevolle Inlichtingen, verzameld door de Nazi Gestapo en de door de Nazi’s geïnfiltreerde OSS (Office of Strategic Services) en deze integreren in de Central Intelligence Agency (CIA) in 1947. Samenwerkend met George Herbert Walker Bush (Nazi infiltrant George H. Scherff, Jr.), Nazi SS meesterspion Reinhard Gehlen, "Wilde Bill" Donovan (gecompromitteerd), en vijfde columnist, Allen Foster Dulles. Skorzeny beweert centrale verantwoordelijkheid te hebben gehad voor et opzetten van operatie Odessa waarbinnen – in het geheim – 50.000 Nazis in noord en Zuid-Amerika zijn gerealloceerd (onder protectie en met medewerking van de CIA);

5. Skorzeny’s bewering dat Reinhard Gehlen, Josef Mengele, en George HW Bush direct deel uitmaakten van de groep die JFK's vermoordden en andere Nazi-geïnspireerde complotten welke hier niet verder zullen worden geëxpliciteerd maar worden uiteengezet in Eric Bermen's CD

Don Nicoloff heeft een zeer diepgaand en goed onderzocht verslag hiervan gepubliceerd (in twee delen) in april 2007 in de Idaho Observer getiteld "Bekentenissen op het doodsbed, foto’s ondersteunen de beweringen dat George H. Scherf(f), Jr., de 41ste Amerikaanse president was"). Don brengt de Bermen/Skorzeny informatie naar een veel hoger niveau van onderzoek. Tijdens een recent telefoongesprek vertelde Don me dat hij al een jaar vóórdat hij Eric Bermans’ verbazingwekkende informatie onder ogen kreeg, bezig was met de Bush/Walker-genealogie misleiding.

Door Skorzeny’s openbaringen was hij in staat om diverse losse eindjes aan elkaar te knopen waarmee hij het meest verdoemende bewijs kon leveren dat Prescott Sheldon Bush en George Herbert Walker Bush (en andere leden van de Bush/Walker clans) niet zijn wie zij zeggen te zijn en in feite in Duitsland geboren infiltreerders en vijfde columnisten zijn die Amerika binnengesmokkeld zijn. De Skorzeny foto boven het artikel van Don Nicoloff’s zou wel een de belangrijkste foto uit Skorzenys’collectie kunnen zijn; mogelijk zelfs de foto van de eeuw! De foto laat een “familiegroeppose” zien de zeer waarschijnlijk genomen is in een Beierse of Alpenlodge, eigendom van de familie Scherff. Genomen in de ’30-er-jaren en ogenschijnlijk zijn Martin Bormann, Reinhard Gehlen, Josef Mengele, Otto Skorzeny, George H. Scherff, Jr (GHW Bush), Prescott Bush, "Moeder" Scherff , en Dorothy Walker Bush (ik publiceer ook nog een artikel , Deel 2, dat dieper ingaat op de personen op de foto) daar ook bij.

Als je de naam "Otto Skorzeny" op het internet opzoekt, zullen historische archieven aangeeven dat hij in Madrid, Spanje, overleed in 1975, maar Skorzeny vertelde Berman deze vermeende dood door de CIA was gefingeerd, net als het vermeende “overlijden” van diverse andere grote namen uit het Derde Rijk. Het inlichtingenapparaat van het Derde Rijk, onder Generaal Reinhard Mueller, heeft aan het einde van de Tweede Wereldoorlog veel “overlijdens” gefingeerd, dit ter voorbereiding op het aanstaande verliezen van de oorlog. Martin Bormann ging zelfs zover dat hij een “dubbelganger” uit een concentratiekamp hetzelfde gebit als Bormann liet aanmeten zodat men na forensisch gebitsonderzoek zou concluderen dat het inderdaad Bormann betrof (hetgeen ook daadwerkelijk werd gedaan hetgeen ook daadwerkelijk geschiedde in het nieuws in de jaren 1972 en 1998.

Martin Bormann
Geen enkele andere centrale figuur uit het Derde Rijk heeft meer speculatie en controversie gegenereerd dan Rijksleider Martin Bormann. Hij zou de meest sluwe, capabele en intelligende meester-schaker van het Derde Rijk blijken. Richting de tweede helft van de oorlog kreeg niemand Hitler nog te zien zonder voorafgaande toestemming van Bormann. Hitler had uitsluitend nog vertrouwen in Bormann en gaf hem – in het testament dat hij opstelde gedurende zijn laatste dagen in de Berlijnse bunker – de volledige controle over het Derde Rijk. Bormann realiseerde zich dat Duitsland de oorlog niet (meer) kon winnen en bereidde nauwkeurig de export van intelligentsia, sleutelpersoneel, gestolen goederen en technologische geheimen voor – dit voordat de geallieerden er de hand op kon leggen.

Vergelijken van Derde Rijk-foto’s van Bormann met de foto’s van Skorzeny's

De eerste drie rijen foto’s hieronder zijn officiële Derde Rijks-foto’s van Martin Bormann, van het internet gehaald, en dateren uit de 30-er en 40-er jaren. De foto’s zijn vergroot zodat Bormanns’ hoofd het hele kader vult. Daaronder staan 5 rijen foto’s uit Otto Skorzeny’s schoenendooscollectie (beschikbaar op Eric Bermen’s CD) waarvan Skorzeny beweert dat ze van één en dezelfde Martin Bormann zijn. Skorzeny vertelde Bermen dat Bormann het alias "Ed Kobylarz" gebruikte.

Het eerste wat opvalt is dat een lachende Martin Bormann een heel andere verschijning laat zien dan een Bormann met gesloten mond zonder glimlach, serieus, een ruige Arische man zoals de Nazi’s dat graag op een officiële foto zagen. De laatste foto (3e rij) van de officiële Derde Rijk- foto’s van Bormann laten een lachende Bormann zien terwijl hij naast Hitler staat en naar de documenten in diens handen kijkt. Merk op hoe zijn gebit – met name de spleten tussen zijn tanden en dan vooral die tussen zijn voortanden – perfect overeenkomen met die op de foto waar hij een jongen van 10 of 11 is (in de 1e rij van Skorzeny’s foto’s.)

Op de twee zwart-witfoto’s van Skorzeny waarop een brildragende Bormann is te zien, zie je een man die JONGER lijkt dan de Bormann van het Derde Rijk! Daarover zei Skorzeny tegen Bermen dat Mengele en Bormann meerdere facelifts en meerdere malen plastische chirurgie hadden ondergaan om hen een jeugdiger uiterlijk te geven c.q. laten behouden. De spleten tussen Bormanns’ tanden lijken echter onveranderd te zijn gebleven. Bepaal voor jezelf of het inderdaad foto’s van de Rijksleider zijn en hou daarbij in je achterhoofd dat op de meeste foto’s van Bormann ook Skorzeny, Reinhard Gehlen, Alois Brunner, Josef Mengele en Walter Rauff voorkomen. Skorzeny, Brunner, en Gehlen zijn gemakkelijk te herkennen uit de foto’s uit hun Nazitijdperk en hebben vermoedelijk geen facelifts of plastische chirurgie ondergaan om hun alter-ego gestalte te geven. Mengele, Rauff en Bormann zijn moeilijker met zekerheid te indentificeren, vergeleken met de foto’s uit hun Nazitijdperk. Alle datums gekoppeld aan de Skorzeny-foto’s komen van de CD van Eric Bermen's CD, “De Bush Connectie”. Ik kan niet garanderen dat deze allemaal kloppen. De in de 21e eeuw gedateerde foto’s van Bormann ná Skorzeny's overlijden in december 1999 komen me vreemd voor maar ik geef slechts weer wat er op de Bermann-CD staat.

Officiele Derde Rijk-foto’s van Martin Bormann

        

            

Van een Naziekalender uit 1939          20 april 1938 verjaardagsfeestje voor Hitler   pose met Hitler in Berchtesgarden

              

Foto’s van Skorzeny hieronder:

Als jongen, mogelijk 10 of 11 jaar oud      In Duits Marine-/ zeemansuniform          Kerstmis ’30-er jaren (met top-Nazis)

       

    

Datum onbekend (hoogstwaarschijnlijk ’50-er jaren)     Idem                                             Trouwdag (eind ’50-er jaren?)               

        

(Bormanns’ paradoxale, jeugdige voorkomen na de 2e Wereldoorlog:

Getuige bovenstaande zwart-witfoto’s ziet Bormann er veel jonger uit dan op de foto’s uit zijn Nazitijdperk. Vergelijk ook de foto van zijn trouwdag met zijn nieuwe bruid (de originele foto laat auto’s zien op de achtergrond die op auto’s uit de ’50-er, begin ’60-er jaren) met de “kerstfeestfoto” uit de ’30-er jaren (de foto in de rij erboven.) Er zit ongeveer 20 jaar tussen deze foto’s en toch lijkt Bormann uiterlijk dezelfde leeftijd te zijn gebleven.

Eric Bermen heeft geprobeerd deze paradox te verklaren door te stellen dat Bormann wellicht eerder in de buurt van 1920 zou zijn geboren dan rond 1900 maar dat is onmogelijk vanwege de redenen hieronder gegeven. Ook oppert Bermen plastische chirurgie door de CIA en dat is zeer goed mogelijk. Echter, Al Bielek zou wel eens de sleutel tot verklaring van deze paradox kunnen hebben aangedragen door te stellen dat de Top-spelers van het Derde Rijk toegang hadden tot buitenaards-gevestigde leeftijds-regressie technologie vanaf het midden van de ’30-er jaren (en tevens tot vliegende schotels). Dit is goed mogelijk daar de Fransman Antoine Priore (onderschreven door de franse regering) in de ’60-er en ’70-er jaren een leeftijds-regressie-machine had ontwikkeld (gebaseerd op omgekeerde-fase-gegoochel). Deze machine kon ziektecondities omkeren (terug in de tijd), door de betreffende cellen terugwaarts te laten verjongen tot een punt eerder in de tijd toen zij nog vrij van ziekte waren!
Als je nu een heel menselijk lichaam aan deze technologie blootstelt, dan zou dit lichaam logischerwijs geheel verjongen. [Dit is allemaal natuurlijk louter speculatie mijnerzijds, maar ik geloof echt dat dit gebeurd is met in ieder geval zowel Bormann als Mengele, omdat ze beiden veel en veel jonger lijken dan hun chronologische leeftijd. Bedenk ook dat zowel Bormann als Mengele momenteel zelfs nog in leven kunnen zijn, in 2008! Zij zouden dan zo’n 108 jaar oud zijn old..Ken)

Trouwdag met nieuwe vrouw (ca. eind ’50-er jaren)                                        1974 poserend met echtgenote (originele full size foto hier)

1974 (staand naast echtgenote)                             1979 (trouwerijreceptie)                            11 augustus 1979                                             

       

1983 (Pasen) 3 april                                     1986 Boynton Beach, Florida           23 oktober 1989 (Boynton Beach Inlet, Florida),

     

oktober 1998                                     30 september , 2000                                           juni 2003

    

januari 2003                                                          2003                                                "Ed Kobylarz" 2003

   

Eric Bermens Rol
We zouden deze foto’s nooit onder ogen hebben gekregen noch de kans hebben gekregen Skorzenys’ ongelooflijke openbaringen als Skorzeny deze niet zelf aan Eric Bermen zou hebben geopenbaard. Skorzenys’ openbaringen, inclusief foto’s hebben onze perceptie en kennis van de geschiedenis, handel en (mogelijk zelfs tegenwoordige) handel en wandel van top-Nazi’s uit het Derde Rijk, enorm en voor altijd veranderd.

Eric besteedde zijn tijd, tussen 31 december, 1999 (datum van Skorzenys’ overlijden) en 2005, (het jaar waarin hij de foto’s publiceerde), met het verzamelen van verdere details onver Skorzenys’ vrienden uit het Derde Rijk. In sommige gevallen speculeerde Eric over de geboortedatums van zowel Bormann als Mengele en trekt hij onlogische conclusies. Bijvoorbeeld waar Eirc speculeert Bormann eerder rond 1920 geboren zou zijn dan rond 1900 (officiële geboortedatum, 17 juni, 1900, Wegeleben, Pruisen, Duitsland). Erics’ speculatie klopt van geen kant daar Bormann het jaar 1924 gevangen gezeten heeft  met Rudolf Höss wegens de gewelddadige moord op Bormanns’ lagere school leraar Walther Kadow.

(Bij het controleren van de tekst van Bermen inzake Bormann vanaf pagina 36 van zijn .pdf , heb ik een en ander vergeleken met wat er her en der op het internet over geschreven is. Ik merkte al snel dat Eric vaak tekst ‘kopieert en plakt’ vanaf diverse websites. Feitelijk weten we dus niet wat hij zelf schreef en wat hij domweg kopieerde. Als schrijver wiens teksten vaak aan kopiëren en plagiaat ten prooi zijn gevallen, heb ik weinig geduld met mensen die deze gewoonte hebben. Dus om ere te laten toekomen en degene die het verdient, heb ik onderaan de originele tekst opgenomen.)

Al Bielek wees in zijn lezingen op het feit dat Top-Nazis toegang hadden tot buitenaardse verjongingstechnologie vanaf het midden van de ’30-er jaren. Het is derhalve geen toeval der natuur dat alle DerdeRijks-cohorten van Skorzeny, inclusief Adolf Hitler (alias "William Coates"), in goede gezondheid poseerden op foto’s genomen aan het eind van de 20e eeuw! Als je Deel 3 van de Skorzeny-openbaring leest waarin de meeste aandacht uitgaat naar Josef Mengele, zul je met verbazing vaststellen dat Mengele er uitziet als een man tussen de 55 en 65 jaar, terwijl de foto’s gemaakt zijn in 2003!

---

Stukje tekst over Martin Bormann uit pagina 36 van The Bush Connection:

"Hitlers’ plan was het om jonge nazi’s het Derde Rijk te laten besturen, dit met de hoop dat zij lang genoeg zouden leven om een Vierde Rijk op te zetten, ook wel the NEW WORLD ORDER in Amerika in 2004(!)”.

Bormann was een van Hitlers’ “Vier Ruiters van de Apocalyps”, George Bush, Mengele, en Gehlen waren de andere drie. Skorzeny was de onofficiële Vijfde “Ruiter.”(29) Als zoon van een voormalige Pruissische Regiments-Sergeant-Majoor die later postkantoormedewerker werd, ging Bormann al vroeg van school om op een boerderij in Mecklenburg te gaan werken. Bormann ging bij het rechtse Rossbach Freikorps in Mecklenburg en was betrokken bij de zogenaamde ‘Femme’ moorden. Hij was voorzichtig, kon zich goed aanpassen en efficiënt en besteeg in stilte een moeilijk te bevatten de hiërarchische ladder naar het centrum van het machtsapparaat, zich stukje bij beetje meester makend van het bureaucratische mechanisme alsook van Hitlers’ persoonlijke vertrouwen. Hij ontwikkelde, beheerde en spendeerde het Adolf Hitler OnwikkelingsFonds voor Duitse Industrie, een enorm fonds, omvangrijk geworden door de ‘vrijwillige’ bijdragen van succesvolle business entrepreneurs. Bormann stelde dit fonds vervolgens beschikbaar als donaties aan de PartijTop-functionarissen.

Tegen het eind van 1944 was Bormann bijna Hitlers’ vervanger en diens grootste collaborateur. Borman had een meesterlijk talent in het uitbuiten van Hitlers’ zwakheden en persoonlijke merkwaardigheden om daar vervolgens zijn eigen macht mee te vergroten. Altijd bereid tot het verlenen van assistentie aan Der Führer, verzorgde hij de vermoeiende administratieve taken tot in detail en daarmee stuurde hij Hitler voortdurend in de richting die Bormanns’ eigen plannen ten goede zou komen. Aldus verwierf Bormann een positie waarin hij gevaarlijke rivalen als Goering, Goebbels, Speer en zelfs Himmler buitenspel kon zetten. Zij kregen slechts toegang tot Der Führer als Bormann daartoe goedkeuring gaf.

Bormann buitte zijn vertrouwenspositie uit om daarmee een Chinese Muur tegen de werkelijkheid op te bouwen waardoor Hitler zich in zijn eigen fantasieën kon blijven wentelen en verstandiger en beter geïnformeerde Partijleden van hem af werden gehouden. Bormann reduceerde alles tot een eenvoudige, administratieve formule die Hitler bevrijdde van stapels saai papierwerk. Hij stelde zijn agenda op en bepaalde met wie Hitler een afspraak / gesprek zou hebben en met wie niet. Hitler beloonde deze en andere diensten van Bormann met steeds meer vertrouwen, en hij zou eens hebben gezegd dat Bormann zijn ‘meest loyale Partijkameraad’ was. Bormann werd vervolgens benoemd tot Hoofd van de Volkssturm, de wanhopige bevolkingsmassa-hefboom van de Duitse burgerbevolking welke ontstond toen de Geallieerden op het punt stonden het Derde Rijk binnen te vallen.

Nu hij zo’n beetje de geheime leider van Duitsland was geworden, ging Bormann onvermoeid verder met het plannen en uitvoeren van Machiavelliaanse bureaucratische intriges tegen zijn vorenvermelde rivalen. Als resultaat hiervan ontsloeg Hitler Goering; en Himmlers’ invloed werd flink ingeperkt. Het was de onmisbare Bormann, de meest mysterieuze en sinistere figuur binnen het Derde Rijk, die Hitlers’ politieke testament ondertekende, die als getuige optrad bij Hitlers’ huwelijk met Eva Braun en hij zou (vermeend) toeschouwer zijn geweest toen Der Führer zelfmoord pleegde in de Kanselarij-bunker in Berlijn

Hitler zou Bormann hebben bevolen om ‘de staatsbelangen van het Derde Rijk boven die van zichzelf te stellen en om zijn eigen leven te redden, verliet Bormann de bunker van Der Führer op 30 april 1945. Verklaringen over wat er daarna gebeurde verschillen (enorm). Volgens Erich Kempka (Hitlers’ chauffeur), werd Bormann gedood door een antitankgranaat toen hij de Russische linies door wilde killed in een Duitse tank. Kempka, die tijdelijk blind was gedurende die periode, verklaard desondanks Bormanns’ dode lichaam te hebben gezien. Hitler-jeugd leider, Artur Axmann, anderzijds, meent dat Bormann zelfmoord heeft gepleegd en verklaarde diens lichaam op 2 mei 1945 in de Invalidenstrasse, ten noorden van de Spree-rivier in Berlijn te hebben gezien

Twijfels hieromtrent zijn nog altijd hardnekkig en er bestaan vele verklaringen van mensen die Bormann na de oorlog menen te hebben gezien – beginnend vanaf 1946 toen hij in een Italiaans klooster werd herkend. In hetzelfde jaar stierf zijn vrouw Gerda (een Nazi-waanzinnige en dochter van HogerRechter Walter Buch) in Zuid-Tirol aan kanker terwijl al zijn tien kinderen de oorlog in goede gezondheid overleefden. Toen werd aangenomen dat Bormann (zoals vele andere loyale Nazi’s) via Rome naar Zuid-Amerika zou zijn ontsnapt.

Ondanks geruchten dat hij in Argentinië zou wonen (als miljonair), vermeend gezien in Brazilië en Chili, bleven Bormanns’ sporen als onnavolgbaar en onopgemerkt als de anonimiteit waarin hij zijn machtspositie ooit had bereikt. Nadat hij tijdens de Neurenberg-rechtzaken, op 1 oktober 1946 bij verstek ter dood was veroordeeld, werd hij in april 1973 formeel doodverklaard door een West-Duitse rechtbank; maar zijn wérkelijke lot blíjft onbekend. (30)

Het verhaal van de C.I.A is onzin: Hij leeft gewoon nog en zij beschermen hem en zijn identiteit!
Bormann leeft nog en trechtert miljarden dollars aan gestolen Joodse-Holocaust-Dollars in anti-vrijheids, anti-Joodse, anti-zwarte, prolife, anti-wapen, conservatieve New World Order Republikeinse campagnes, zoals die van Bush Jr. Tevens naar, neo-nazistische, fundamentalistische, conservatieve, rechtervleugel, Christelijke Coalities, abortus dokter-moordende supporters “Operatie Red!”, “De Broederschap van Arische Landen”, georganiseerde misdaad-haat-groepen, door KKK en C.I.A. gesponsorde Al Qaeda Terroristische Cellen.(31)"

ORION [Eric Bermen]

---

Gepost op: http://www.geocities.com/CapitolHill/Congress/2106/bios/bormann.htmbb

Martin Bormann

Geboortedatum: 17 juni, 1900
Geboorteplaats: Halberstadt, Duitsland

Rang: RijksLeider
Positie: Hoofd der PartijKanselarij en persoonlijk secretaris van Der Führer

Plaats van overlijden: Onbekend
Datum van overlijden: 1972

Martin was de zoon van een voormalige Pruisische Regiments-Sergeant-Majoor die later postkantoormedewerker werd. Bormann ging al vroeg van school om op een boerderij in Mecklenburg te gaan werken. Na kort als kanonnier in het veldartillerie-regiment te hebben gediend (aan het einde van de 1e Wereldoorlog), voegde Bormann zich bij het Rossbach Freikorps in Mecklenburg alwaar hij betrokken was bij de zogenaamde 'Feme' moorden.

In maart 1924 werd Bormann veroordeeld tot een jaar cel wegens medeplichtigheidheid (aan Rudolf Hess) aan de gewelddadige moord op Walther Kadow (diens voormailge leraar op de lagere school), die volgens de overlevering de proto-Nazi-martelaar Leo Schlageter zou hebben verraden aan de autoriteiten van de Franse Bezetters in het Ruhr-gebied.

Na zijn vrijlating ging Bormann bij de NSDAP, alwaar hij hun regionale pres-officier voor Thüringen werd en vervolgens zakelijk leider in 1928. Van 1928 tot 1930 was hij verbonden aan de SA-Opperbevel en in oktober 1933 werd hij benoemd tot RijksLeider van de NSDAP. Een maand later werd hij gekozen als Nazi-afgevaardigde voor de Rijksdag. Vanaf 1933 tot 1941 was Bormann Chef der Cabinet in het kantoor van de Plaatsvervangend Führer Rudolf Hess, alwaar hij diens persoonlijk secretaris was en rechterhand

Gedurende deze periode was Bormann voorzichtig, kon hij zich goed aanpassen en besteeg efficiënt en in stilte, moeilijk te bevatten, de hiërarchische ladder naar het centrum van het machtsapparaat, zich stukje bij beetje meester makend van het bureaucratische mechanisme alsook van Hitlers’ persoonlijke vertrouwen. Hij ontwikkelde, beheerde en spendeerde het Adolf Hitler OnwikkelingsFonds voor Duitse Industrie, een enorm fonds, omvangrijk geworden door de ‘vrijwillige’ bijdragen van succesvolle business entrepreneurs. Bormann stelde dit fonds vervolgens beschikbaar als donaties aan de PartijTop-functionarissen

In aanvulling op zijn werk als administrateur van Hitlers’ persoonlijke financiën, de aankoop van de Berghof bij Berchtesgaden en bestieren van het gehele complex aan bezittingen op de Obersalzberg, verwierf Bormann de macht om de levensstandaarden van de Gauleiters en RijksLeiders te bepalen, om nog maar niet te spreken over dezelfde macht die hij had over Der Führers intimi. Bormanns’ brutaliteit, grofheid, cultuurgebrek en zijn ogenschijnlijke onbeduidendheid maakte dat de Nazi’s van de oude garde zijn stille aanhoudendheid onderschatten zodat Bormann zichzelf onmisbaar kon maken.

Rudolf Hess’s vlucht naar Groot-Brittannië maakte voor Bormann ‘de Bruine Eminentie’ de weg vrij om op 12 mei 1941 in diens schoenen te stappen als hoofd der PartijKanselarij en vanuit die positie de macht te grijpen over de Partij en de macht van zijn rivalen te ondermijnen. Totaan het eind van de oorlog bewees de kleine en gedrongen Bormann, werkend vanuit de anonimiteit van zijn ogenschijnlijk onbelangrijke kantoortje, meester te zijn in het plannen en uitvoeren van intriges, manipulatie en politieke infiltratie. Altijd opererend als de man van de marginale Partij en krachtige bewaker van de Nazi-Orthodoxie (hij was aartsfanatiek op gebied van rassenbeleid, anit-semitisme en Kerkenstrijd), versterkte Bormann de positie van zijn Partij ten opzichte van de Wehrmacht en de SS, aldus zijn greep op binnelands beleid versterkend

In toenemende mate kreeg hij controle over alle vraagstukken betreffende de veiligheid van het regime, wet- en regelgeving, afpraken en promoties, vooral waar het Partijpersoneel betrof. Ook liet hij jonge officieren hun oudere collega-officieren bespioneren om aldus inzicht te krijgen in hun politieke houding en opinie. Bormann heropende het gevecht tegen Christelijke Kerken met zijn geheime opdracht aan de Gauleiters in 1942 om ‘de macht van de Christelijke kerk voor eens en altijd te breken’. Nazisme, zoals gebaseerd op een ‘wetenschappelijke kijk op de wereld’, was volstrekt en volledig onverenigbaar met het Christendom wiens invloed als serieus en groot obstakel tot het komen tot Totalitair bewind, aldus Bormann. Als zijnde de  scherpste anti-kerkgenootschaps-Nazi-leider (hij verzamelde alle gegevens over (rechts-)zaken tégen de Kerken), was Bormann de drijvende kracht achter de strijd tussen de kerken. Hitler had deze strijd om tactische redenen uit willen stellen tot ná de oorlog.

Bormann was onveranderlijk voorstander van extreem strenge, radicale maatregelen waar het de behandeling van Joden betrof, mensen uit het veroverde Oosten en / of oorlogs-gevangenen. Hij ondertekende het decreet van 9 oktober 1942, waarin voorgeschreven werd dat ‘de voortdurende en permanente eliminatie van Joden in Groot-Germaans-Gebied niet langer slechts uitgevoerd kon worden door middel van emigratie maar per heden slechts door het toepassen van bruut en genadeloos geweld in de ‘speciale kampen in het Oosten’. Een volgend decreet getekend door Bormann, van 1 juli 1943, gaf Adolf Eichmann absolute macht over de Joden, die nu onder de exclusieve jurisdictie van de Gestapo vielen

Bormanns’ memo’s betreffende de Slaven maakten duidelijk dat hij hen beschouwde als “een GeSovjettisseerde Massa’ van onder-mensen die geen enkel recht konden opeisen tot nationale onafhankelijkheid. In een onbeschofte memo, gedateerd 19 augustus 1942 schreef hij: 'De Slaven horen voor ons te werken. Voor zover wij hen niet nodig hebben, mogen ze sterven. Vruchtbaarheid onder Slaven is niet gewenst.'

.Tegen het eind van 1944 was Bormann bijna Hitlers’ vervanger en diens grootste collaborateur. Borman had een meesterlijk talent in het uitbuiten van Hitlers’ zwakheden en persoonlijke merkwaardigheden om daar vervolgens zijn eigen macht mee te vergroten. Altijd bereid tot het verlenen van assistentie aan Der Führer, verzorgde hij de vermoeiende administratieve taken tot in detail en daarmee stuurde hij Hitler voortdurend in de richting die Bormanns’ eigen plannen ten goede zou komen. Aldus verwierf Bormann een positie waarin hij gevaarlijke rivalen als Goering, Goebbels, Speer en zelfs Himmler buitenspel kon zetten. Zij kregen slechts toegang tot Der Führer als Bormann daartoe goedkeuring gaf.

Hitler zou Bormann hebben bevolen om ‘de staatsbelangen van het Derde Rijk boven die van zichzelf te stellen en om zijn eigen leven te redden, verliet Bormann de bunker van Der Führer op 30 april 1945. Verklaringen over wat er daarna gebeurde verschillen (enorm).

Volgens Erich Kempka (Hitlers’ chauffeur), werd Bormann gedood door een antitankgranaat toen hij de Russische linies door wilde killed in een Duitse tank. Kempka, die tijdelijk blind was gedurende die periode, verklaard desondanks Bormanns’ dode lichaam te hebben gezien…Hitler-jeugd leider, Artur Axmann, anderzijds, meent dat Bormann zelfmoord heeft gepleegd en verklaarde diens lichaam op 2 mei 1945 in de Invalidenstrasse, ten noorden van de Spree-rivier in Berlijn te hebben gezien

Twijfels hieromtrent zijn nog altijd hardnekkig en er bestaan vele verklaringen van mensen die Bormann na de oorlog menen te hebben gezien – beginnend vanaf 1946 toen hij in een Italiaans klooster werd herkend. In hetzelfde jaar stierf zijn vrouw Gerda (een Nazi-waanzinnige en dochter van HogerRechter Walter Buch) in Zuid-Tirol aan kanker terwijl al zijn tien kinderen de oorlog in goede gezondheid overleefden. Toen werd aangenomen dat Bormann (zoals vele andere loyale Nazi’s) via Rome naar Zuid-Amerika zou zijn ontsnapt.

Ondanks geruchten dat hij in Argentinië zou wonen (als miljonair), vermeend gezien in Brazilië en Chili, bleven Bormanns’ sporen als onnavolgbaar en onopgemerkt als de anonimiteit waarin hij zijn machtspositie ooit had bereikt. Nadat hij tijdens de Neurenberg-rechtzaken, op 1 oktober 1946 bij verstek ter dood was veroordeeld, werd hij in april 1973 formeel doodverklaard door een West-Duitse rechtbank; maar zijn wérkelijke lot blíjft onbekend.c(30)

TERUG NAAR DE INDEX --- TERUG NAAR HOOFDPAGINA BIOGRAFIËN
Text Credit: History Place.com
© oktober 2008 Vertaald door Peter Breda

---

Ken Adachi <Editor>

---

Gerelateerde artikelen

Duitse lezer stelt dat Bormann overleed tijdens zijn vlucht uit de Berlijnse bunker (augustus 2008)
http://educate-yourself.org/cn/skorzenyandbormann14aug08.shtml

Openbaringen van Otto Skorzeny, Deel 2: De Familie die gezamenlijk op jacht is...(24 augustus, 2007)
http://educate-yourself.org/cn/familythatpreystogethercompared24aug07.shtml

Mysterieus 'Persoon' op een Oorlogsfoto genomen op 1 september 1944 (20 mei, 2007)
http://educate-yourself.org/cn/mysteryguest1944photo20may07.shtml

© Copyright 2007-2008 Educate-Yourself.org  All Rights Reserved.